vrijdag 25 september 2009

Kaat schenkt een glaasje oranjebitter

Een vriendelijk lachende Kaat Mossel die een glaasje oranjebitter inschenkt voor een man in uniform - een uniform dat wel wat wegheeft van wat het vrijkorps droeg. Het Gemeentearchief Rotterdam heeft een affiche uit de jaren ’20 van de vorige eeuw waarop dit onwaarschijnlijke tafereel staat afgebeeld. Er zullen nu maar weinig mensen zijn die genoeg van Kaats tijd weten om de humor ervan te zien. Toen het affiche werd gemaakt, was dat anders.

Charlotte van Genderen, die een scriptie schreef over de beeldvorming rond Kaat Mossel, signaleert tussen 1860 en 1940 een kleine revival in de aandacht voor Kaat Mossel. Eric Palmen, auteur van Kaat Mossel, helleveeg van Rotterdam, plaatst die opleving vooral in de jaren rond 1900. Er werden toen toneelstukken aan haar gewijd, zoals Kaat Mossel, een blijspel in zes bedrijven van Anthonie van Sprinkhuysen. Ook was ze het onderwerp van artikelen in kranten en tijdschriften. In 1913 verscheen bovendien een boekje over haar leven, dat naar verluidt behoorlijk verkocht. In veel van die publicaties kwam Kaat naar voren als een eerlijke, loyale vrouw uit het volk. Wat men vooral waardeerde was dat ze haar oranjeliefde publiekelijk had geuit en niet was teruggeschrokken voor de consequenties.

Die hernieuwde aandacht voor Kaat Mossel had alles te maken met de stemming in het land. Die was in die jaren overwegend nationalistisch en orangistisch. Voor de patriotten hadden veel mensen geen goed woord meer over. Dat waren onruststokers geweest, marionetten van de Fransen bovendien. De fascinatie die kunstenaars als Kees van Dongen en schrijvers als M.J. Brusse aan de dag legden voor het leven in de volksbuurten, hielp natuurlijk ook mee om het imago van Kaat Mossel op te vijzelen.

Na de Tweede Wereldoorlog nam de populariteit van Kaat Mossel langzaam af. De nadruk op haar oranjeliefde verdween. Het beeld van daadkrachtige en strijdbare vrouw bleef wel overeind. Maar toneelstukken of boeken werden er niet meer over haar geschreven. In 1994 werd nog wel de Rotterdamse musical Kaat Mossel opgevoerd. Hierin vertolkte Joke Bruijs de hoofdrol. Het verhaal draait om de belofte van Prins Willem V een standbeeld van haar op te richten als dank voor haar loyaliteit. Met de hulp van de geest van Erasmus probeert ze dit alsnog te bereiken.

3 opmerkingen:

  1. Charlotte van Genderen vraagt zich af of Dirk Elton een vriend van Onze Kaat is omdat zij 500 gulden van hem erft.
    Dirk Elton zijn moeder heette Pieternelle Dorre(n)boom.( doop 27-12-1678 )
    Catharina Mulder haar grootmoeder heette Engeltje Dorre(n)boom ( 14-09-1670 ) deze dames waren (stief) zusters. Dus Catharina was zijn achternichtje.

    Met vriendelijke groet,
    Gerry.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Kleine uniformkundige opmerking: de afgebeelde militair is waarschijnlijk een soldaat van het staande, oftewel beroepsleger, en niet een vrijkorporist. Het beroepsleger van de Provincien was tijdens de Patriotsche roerselen net als de rest van Nederland verdeeld in patriotsche en Oranjegezinde facties, dus Kaat kan hier best een borreltje schenken aan een Oranjegezinde soldaat ;-)

    Met vriendelijke groet,
    Bas de Groot
    IJsselstein

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @Bas de Groot: Het is niet uitgesloten dat we ons wat te stellig hebben uitgedrukt. We hebben in onze collectie diverse prenten van het patriotse vrijkorps (terug te vinden in onze online beeldcatalogus met het trefwoord "vrijkorpsen"). De daarop afgebeelde uniformen vertonen gelijkenis met die van de man op het affiche, maar - toegegeven - er zijn ook verschillen.

    BeantwoordenVerwijderen